علمی اخلاقی سرگرمی دینی متفرقه

یک رباعی زیبا از عمر خیام:

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه                     وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه


پر کن قدح باده که معلوم نیست                     کاین دم که فرو برم بر آرم یا نه


جملاتی ماندگار از سهراب:

نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی ...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند ...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز

:http://www.saraonline.blogfa.com/منبع